yeni ev sonrası, yeni iş derken hayat dönüyor.
mevsim de eksik kalmıyor, o da dönüyor. döndükçe karanlık geliyor, karanlık geldikçe melankoli artıyor artmasına ama artması eskiye götürmek, döndürmek olmamalı.
e hani mevsim geçiyor, zaman ilerliyor, yeni düzen kuruluyordu?
belki de kuruluyor. en azından kağıt üzerinde oyle. yeni insanlar, yeni alışkanlıklar... başta garip ama aslında lazım belli ki. yine de hatırlatiyim kendime, not olsun. korkmak lazım alışkanlıklardan.
ne bekliyorum, neyin peşindeyim bilemiyorum. şimdilik böyle iyi diyebilirim. en azindan nezle bitiyor, burnum koku almaya basliyor diye havaya giriyorum kendi kendime. iyi iyi.
boyleyken boyle.
bu da günlük tipi tarihi belli bi not olsun.
Sevincem'in katkılarıyla(:
